آسیب شناسی منابع انسانی در ستاد دانشگاه علوم پزشکی کرمان با استفاده از مدل سه شاخگی – ۱۳۸۹

سابقه واهداف: با توجه به نقش مهمی که کارکنان ستادی در دانشگاه های علوم پزشکی دارند، دانشگاه ها باید همواره در جستجوی راه هایی برای توسعه نیروی انسانی ستادی خود باشند و گام اول در این مسیر آگاهی از وضعیت موجود نیروهای ستادی از طریق فرایند آسیب شناسی می باشد. پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی و برنامه ریزی توسعه منابع انسانی درحوزۀ ستادی معاونت های دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شده است. روش بررسی:  پژوهش از نوع مقطعی توصیفی است.  159  نفر  از کارکنان  ستادی دانشگاه علوم پزشکی کرمان، در این پژوهش شرکت کردند.  اطلاعات لازم برای این پژوهش از طریق پرسشنامه به دست آمد. تحلیل داده هابا استفاده از آزمون های فریدمن، مجذور کای  وتی- تست به کمک نرم افزار spss انجام گردید. یافته ها : عوامل رفتاری( میانگین33/2) بیش ترین تاثیر وعوامل زمینه ای(میانگین 24/3) کم ترین تاثیر را درآسیب های منابع انسانی دانشگاه علوم پزشکی کرمان داشتند. ازبین زیرمجموعه های عوامل رفتاری، انگیزش ورضایت شغلی ( میانگین رتبه 27/2)بیشترین تاثیر رادرایجاد آسیب های منابع انسانی داشته است و مشتری گرایی( میانگین رتبه 77/1) در مقایسه با زیر مجموعه آسیب ها در هر سه شاخه کمترین تاثیر را در آسیب های منابع انسانی داشته است. نتیجه گیری: با شناخت آسیب های منابع انسانی در واحدهای ستادی دانشگاه علوم پزشکی کرمان، به نظر می رسد که  مشکلات فوق محدود به دانشگاه علوم پزشکی کرمان نبوده و نظر به ساختاری بودن این عوامل، معاونت سرمایه انسانی و معاونت برنامه ریزی ریاست جمهوری می تواند با بازنگری در نظام های پرداخت و سیستم ارزیابی عملکرد تحولی اساسی را در دانشگاه های علوم پزشکی با امید افزایش انگیزه کارکنان فراهم آورد.